گر بود عمر به میخانه رسم بار دگر

بجز از خدمت رندان نکنم کار دگر

خرم آن روز که با دیده گریان بروم

تا زنم آب در میکده یک بار دگر

معرفت نیست در این قوم خدا را سببی

تا برم گوهر خود را به خریدار دگر

یار اگر رفت و حق صحبت دیرین نشناخت

حاش لله که روم من ز پی یار دگر

گر مساعد شودم دایره چرخ کبود

هم به دست آورمش باز به پرگار دگر

عافیت می‌طلبد خاطرم ار بگذارند

غمزه شوخش و آن طرهٔ طرار دگر

راز سربسته ما بین که به دستان گفتند

هر زمان با دف و نی بر سر بازار دگر

هر دم از درد بنالم که فلک هر ساعت

کندم قصد دل ریش به آزار دگر

بازگویم نه در این واقعه حافظ تنهاست

غرقه گشتند در این بادیه بسیار دگر

 

ای صاحب فال. شما نسبت به آینده اینترنت و IT ایران بیمناک هستیدو تصمیم گرفته اید که به بلاد کفر مهاجرت کنید. فراموش نکنید که دنیا پستی و بلندی دارد و در همیشه روی یک پاشنه نمی چرخد. پیشنهاد ما این است که تا لحظه آخر امید خودتان را از دست ندهید و همچون نوازنده های کشتی تایتانینک همچنان حرفه ای به کار خود ادامه دهید. موفقیت در آینده‌ای نزدیک به سوی شما آغوش گشوده و زمان اندوه و نگرانی شما به پایان خواهد رسید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *